W ramach zajęć programu terapeutyczno-rozwojowego dzieci uczestniczą w zajęciach z różnymi specjalistami. W najbliższych dniach postaramy się przybliżyć co wnoszą i jak mogą wyglądać zajęcia z nimi. Jako pierwszą prezentujemy rolę psychologa w żłobku. 

Z punktu widzenia psychologii rozwojowej człowieka, okres niemowlęcy oraz okres wczesnego dzieciństwa to czas, w którym zmiany rozwojowe są szczególnie liczne. Zmiany w zakresie interakcji społecznych, nabywania i wykorzystywania mowy, pamięci, zdolności rozumowania, koncentracji uwagi oraz wszystkich innych obszarów funkcjonowania ludzkiego są największe właśnie wtedy. Stąd bardzo ważna jest rola psychologa w żłobku, który uważnie czuwa, by zmiany te przebiegały jak najbardziej prawidłowo
Praca psychologa w żłobku obejmuje przede wszystkim obserwację, diagnozę oraz terapię. Psycholog towarzyszy wychowawcom w trakcie codziennych zajęć, pomaga i obserwuje dzieci zarówno podczas posiłków, zabawy spontanicznej oraz zajęć pedagogicznych. Służy to celnej diagnozie rozwoju dzieci, co niezbędne jest dla ustalenia dalszej pracy z nimi.
Psycholog prowadzi zajęcia indywidualne oraz grupowe wykorzystując posiadaną wiedzę, doświadczenie i umiejętności. Zajęcia prowadzone przez psychologa mają na celu stymulację i wspomaganie wszystkich sfer rozwoju dziecka. Obejmują m. in. ćwiczenia poznawcze, psychoruchowe, bajkoterapię, relaksację, ćwiczenia z elementami integracji sensorycznej (pobudzania wszystkich zmysłów) itp. W czasie takich zajęć dzieci oglądają obrazki, dotykają różnych faktur, słuchają dźwięków, uczą się piosenek i wierszyków wymagających pokazywania, naśladują ruchy i gesty, robią prace plastyczne z wykorzystaniem różnorodnych materiałów (wata, waciki, masa solna, farby, kredki, makaron, ryż, piasek, gazety, kolorowe papiery, konfetti, bibuła itd.), wkładają i wyjmują przedmioty z pojemników, pudełek i woreczków, uczą się nazw przedmiotów codziennego użytku oraz ich zastosowania, utrwalają znane dźwięki, rozwijają zdolności manualne i fizyczne, dmuchają, klaszczą, skaczą, tupią, turlają się, śmieją, a przede wszystkim dobrze bawią.
Psycholog współpracuje z rodzicami dzieci, prowadząc rozmowy odpowiadając na ich pytania. W czasie takich spotkań przekazuje swoje obserwacje na temat dziecka, rozmawia o jego mocnych i słabych stronach oraz o tym, czy podobne zachowania są udziałem dziecka w domu, jak i w żłobku. Współpraca z rodzicami jest podstawą pracy psychologicznej, ponieważ to oni są specjalistami, którzy najlepiej znają i rozumieją swoje dziecko, jego emocje i zachowania.
Psycholog ściśle współpracuje także z opiekunami i wychowawcami, którzy przekazują mu swoje obserwacje na temat dzieci.

Psycholog w żłobku obejmuje opieką psychologiczno-wychowawczą dzieci poprzez:
– otaczanie szczególną opieką dzieci w okresie adaptacji;
– obserwacje psychologiczne mające na celu wytypowanie dzieci wymagających wczesnej interwencji i pomocy specjalistycznej;
– dobór właściwych form i metod wychowawczych;
– podejmowanie działań profilaktycznych wspomagających rozwój dziecka;
– prowadzenie zajęć grupowych dla wszystkich dzieci;
– prowadzenie zajęć dla dzieci z dysfunkcjami rozwojowymi i problemami emocjonalnymi;
– prowadzenie zajęć rozwijających motorykę małą, mowę, kontakt społeczny, procesy poznawcze (myślenie, zapamiętywanie, spostrzeganie, rozumienie);
– prowadzenie konsultacji indywidualnych dla rodziców oraz poradnictwa psychologicznego i wychowawczego z zakresu opieki nad małym dzieckiem, rozwoju dziecka oraz problemów wychowawczych;
– prowadzenie konsultacji indywidualnych dla opiekunów i wychowawców.

*Tekst przygotowany przez psycholog, Agnieszkę Plebanek.